Παρά το δεδομένο και αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι
Μακεδονικό έθνος ουδέποτε υπήρξε - αφού οι Μακεδόνες ήσαν αποδεδειγμένα Έλληνες
- εντουτοις επιχειρείται, σκοπιμα και υποβολιμαία να υποστηριχθει νεόκοπο
ψευδεπιγραφο έθνος, γλώσσα, ιστορία, πολιτισμός και αδιάλλακτος αλυτρωτισμός,
με όχημα τον γεωγραφικό όρο Μακεδονία.
Γιαυτο πρωτιστως και δεν πρέπει η νέα ονομασία να
περιέχει τη λέξη «Μακεδονία» ούτε καν ως γεωγραφικό προσδιορισμό. Άλλως, θα πρόκειται
για μια ακρως επικίνδυνη για την ασφάλεια και τη σταθερότητα των Βαλκανίων
πρωτοφανή υπεξαίρεση ελληνικών εθνοτικων συμβόλων, ιστοριας και πολιτισμού, την
οποίαν ουδείς Έλληνας νομιμοποιείται να επιτρέψει.
Ιδιαίτερη ομως ανησυχία προκαλεί η έλλειψη
συντονισμού/συνεννόησης στο ανώτατο πολιτικό επίπεδο της Ελληνικής πλευράς, η
οποία θα είναι και η μόνη ζημιωμένη σε περίπτωση αρνητικής εξέλιξης της
διαπραγμάτευσης στο στημένο γεωπολιτικό παίγνιο που εμείς οι ίδιοι - πιεζομενοι
- επισπεύδουμε, παντοτε εσωστρεφείς, χωρίς κατάλληλη προετοιμασία, πολιτική
συνεννόηση και στόχευση που να εξυπηρετεί τους μεσομακροπροθεσμους εθνικούς
αντικειμενικούς μας σκοπούς. Αυτη είναι και η κύρια παθογενεια μας, ως
ασυντακτης πολιτείας, η οποία επιμένει να κωφεύει στις επανειλημμένες εκκλησεις
που έχουν κατατεθεί δημόσια για την ανάγκη αμεσης σύστασης Συμβουλίου Εθνικής
Ασφαλειας, ώστε, τα μείζονα εθνικά μας θέματα να μη παραδίδονται βορά στη
συνήθη μικροπολιτική αριστεροδεξια αδολεσχια, με συνέπεια την ήττα.
Μπορούμε, επιτελους, αυτή τη φορά, να αποφύγουμε την
ήττα; Βεβαιως και μπορούμε. Αρκει μόνο να αναλογιστούμε τα πορίσματα των
ιστορικών και επιστημονικών ερευνών και των αρχαιολογικών ευρηματων, τόσο στη
χώρα μας όσο και διεθνώς, τα οποία τεκμηριώνουν με αδιάσειστα στοιχεία την
Ελληνικότητα των Μακεδόνων, αλλα και τις υπουλες βλεψεις και τις αιματηρες
επιθεσεις κατά της Ελλαδας, στη νεότερη πολιτικοδιπλωματική ιστορία των
Βαλκανίων, που οδήγησαν στη μεταγενεστερη μετάλλαξη των Σλάβων σε
ψευδομακεδόνες, με διακυρηγμενο «εθνικό» τους στόχο τη Θεσσαλονικη. Τότε θα
καταλάβουμε ποσο εγκληματικό θα είναι το λάθος μας να συμφωνήσουμε στην
εκχώρηση του ονόματος «Μακεδονία», έστω και ως συνθετικό.
Οι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοι ΗΠΑ - Ρωσιας και οι
σχεδιασμοί των συλλογικών θεσμών αμυνας, ασφαλειας και συνεργασιας (κυριως
ΝΑΤΟ, ΕΕ), που αφορούν στον έλεγχο των Βαλκανίων και στις ανακαταταξεις στην
ευρύτερη περιοχή, με έμφαση στα ενεργειακά, επιφέρουν μείζονες αλλαγές στις
μέχρι σήμερα ισορροπίες και συσχετισμούς, ανακατανομη ρόλων, νέες συνεργασίες
και σύγκρουση συμφερόντων. Στο ρευστό και πιεστικό αυτό περιβάλλον, οφείλουμε
να επιδείξουμε ιδιαίτερη προσοχή και αποφασιστικότητα στη προστασία των ιδιων συμφερόντων,
προβάλλοντας την ανυποχωρητη θεση μας έναντι του αλυτρωτικού ψευδομακεδονισμού,
θέση που διασφαλιζει ταυτόχρονα τη σταθεροτητα και την ασφαλεια των Βαλκανίων
(τη πυριτιδαποθήκη της Ευρωπης - κι’ας υποκρίνονται κάποιοι ότι το ξεχνούν),
όπως εξάλλου επιβάλλει και η δεσπόζουσα θέση μας στη περιοχή. Οποιαδήποτε
υποχωρητικότητα, όταν μάλιστα η αλήθεια και το δίκαιο είναι με το μέρος μας, θα
είναι καταστροφική για όλους μας. Το ελληνικό veto και η εξ αυτού απόφαση της
Συνδιάσκεψης Κορυφης του ΝΑΤΟ στο Βουκουρεστι το 2008, περί μιας ονομασιας
κοινα μεταξύ μας αποδεκτης ως προϋπόθεση για την ενταξη της FYROM σ’αυτο,
αποτελούν μέχρι σήμερα ασφαλες κεκτημένο.
Γιαυτο προσοχή. Οσοι ασυλλόγιστα και για τους δικους τους
ιδιοτελεις λογους συναινέσουν σ’αυτη την ύβρη κατά των απαράγραπτων ιστορικών
και πολιτικών δικαίων που υπερασπιστηκαμε διαχρονικα ως Ελληνες, εχοντας
καταβάλει βαρυτατο φόρο αιματος, κινδυνευουν να αντιμετωπίσουν και την
αναπόφευκτη νέμεση, ότι η Ιστορία εκδικείται όταν γράφεται από προσκυνημένους.